Thuisopdrachten Em en Zed: L3 en L4 (Week van 04/05/20)

Deze week keren we even terug naar Em en Zed met een nieuw verhaal. 

Bedenk zelf hoe dit verhaal eindigt en hoe deze twee beste vrienden contact met elkaar kunnen houden.
Je mag jouw tekstje doorsturen naar: joygoddyn@gmail.com.

9. Even niet naar school…

Em en Zed 

Wat was het een rare ochtend!
Em haar mama keer haar tijdens het ontbijt zooooo vreemd aan! Ze dacht even na. Ze heeft op school toch niets mispeuterd? Ok ja, ze weet wel dat ze graag grapjes uithaalt. Zeker met Zed. Die trapt daar ook zo gemakkelijk in dat ze het echt niet kan laten om hem te plagen. Maar ze doet toch haar best op school? De juf zei laatst nog op het oudercontact dat ze heel tevreden was.

Terwijl Em in haar eigen wereldje verzonken was, deed mama een hele uitleg. Corona dit… corona dat… Em heeft dit woord de laatste tijd al zo vaak horen vallen dat ze er geen aandacht aan schonk. Iedereen praat erover. De juf. De ouders. Jelle van Karrewiet. Ze weet het nu wel… een virus… China… Italië… veel besmettingen… en nu België.

“Dat wil zeggen Em, dat er op school een tijdje geen lessen gegeven worden. Kinderen mogen enkel naar de opvang als ze echt niet kunnen thuis blijven”.

Wat zei haar mama daar? Em schrok wakker. Ze verslikte zich net niet in haar chocolademelk. Drie weken niet naar school? En dan nadien twee weken paasvakantie? Een grote grijns verspreidde zich op haar gezicht! Zo cool!

Onderweg naar school bleef mama maar doorpraten. Dat de juf huiswerk gaat geven. Dat het vanaf maandag ingaat. Dat ze haar klasgenoten een tijd niet zal kunnen zien. Dat laatste hoorde Em al niet meer. Ze was plannen aan het maken om met Zed drie weken lang te kamperen in hun clubhuis. Dit was het beste nieuws dat ze in tijden gehoord had!

Toen ze  Zed op de speelplaats tegenkwam ratelde ze aan één stuk door over haar kampeeridee.  Zed keek haar vandaag ook al zo vreemd aan! Tja… Zed dacht na over die keer dat Em van bij haar ouders wegliep en definitief in het clubhuis in de tuin ging wonen. Ze zou bessen plukken en leven van de natuur… Die dag had Zed een beeld gevormd van Em:  Em als Jane met een velletje rond haar lichaam slingerend aan de lianen. Hij heeft het haar nooit durven zeggen maar dat beeld komt nog vaak terug. Dan moet hij automatisch weer lachen. Het is zijn binnenpretje maar vooral zijn grote geheim! Want Em zou daar nooit mee kunnen lachen. Misschien vertelt hij het haar ooit wel. Binnen 60 jaar ofzo als ze samen op een bankje aan de kust naar de zee zitten te staren. Hij vraagt zich af of hij zijn beeld dan elk jaar moet aanpassen. Want ja, binnen 60 jaar ziet Em er wel helemaal anders uit. Stel je voor, een 70-jarige Em hangend aan de lianen!

Zééééd! Zéééééd!

Nu is het Zed zijn beurt om weer zijn aandacht te focussen. Hij wist dat het een speciaal dagje op school zou worden. Maar ze hadden ook verteld dat er geen contact met de vriendjes mogelijk was. Iedereen moest zo veel mogelijk in een bubbel leven. Een bubbel van hun eigen gezinnetje.

Hij maakt Em heel wat duidelijk. Dat samen kamperen in hun clubhuis niet kan.  Dat het geen  vakantie is. Dat ze elke dag huiswerk zouden krijgen.

Toch zou er meer tijd over zijn dan anders. Wat zouden ze dan kunnen doen al die weken? Ze waren beste vrienden, ze moesten toch contact kunnen houden!